Lou Por e lou Chau François Richard (1730 - 1814)

Un por de tre-meichanto mino,
Que troubavo dî soun boque
Mài de bordo que de forino,
Runden toujour, l’un devino perque,
Ero un jour à lo picoureo,
Tantô dovan meijou, tantô per lou dorei,
Cherchan quàuquo golimofreo
De seglie retourna que coumeisso au soulei ;
Oyan toujour l’ôrelio alerto,
Veire s’is credorian biri, biri, cô, cô,…
Quan au vegue uno gorse deiberto.
Meitre Goniou goulelo dî lou crô :
Qu’èro un varjer. Gran Dy ! quàu bouno charo !
Las leitujas, lous coucoumbreis, lous chaus,
Tout s’eitanno, s’ei dire gâro.
Ah ! deipera, tous meitreis vendran faus.
Un chau copu, que tremblavo de crento,
Vesen à soun vesi lou crâne tout brisa,
Hasarde per lor quelo plento :
Helâ, moussur lou por, iau sài un chau frisa ;
Châ nous me counserven per grano.
Ne me màutrotei pâ, i’ài lou cœur eicelin :
Dy vous garde dau ta, dau piàu, de lo miaugrano !
Vouei, leissâ-me sur pe, sirài recouneissen.
Pouen de misericordo, au passo lo gourjeiro.

Quo me fài souvenî de quis que van au pàu :
Ni quolitas, ni larmas, ni prejeiro,
Re ne lous ganio, is s’aveisen au màu.





Commentaires