Lou Por e lou Chau François Richard (1730 - 1814)

Un por de tre-meichanto mino,
Que troubavo dî soun boque
Mài de bordo que de forino,
Runden toujour, l’un devino perque,
Ero un jour à lo picoureo,
Tantô dovan meijou, tantô per lou dorei,
Cherchan quàuquo golimofreo
De seglie retourna que coumeisso au soulei ;
Oyan toujour l’ôrelio alerto,
Veire s’is credorian biri, biri, cô, cô,…
Quan au vegue uno gorse deiberto.
Meitre Goniou goulelo dî lou crô :
Qu’èro un varjer. Gran Dy! quàu bouno charo!
Las leitujas, lous coucoumbreis, lous chaus,
Tout s’eitanno, s’ei dire gâro.
Ah! deipera, tous meitreis vendran faus.
Un chau copu, que tremblavo de crento,
Vesen à soun vesi lou crâne tout brisa,
Hasarde per lor quelo plento :
Helâ, moussur lou por, iau sài un chau frisa ;
Châ nous me counserven per grano.
Ne me màutrotei pâ, i’ài lou cœur eicelin :
Dy vous garde dau ta, dau piàu, de lo miaugrano !
Vouei, leissâ-me sur pe, sirài recouneissen.
Pouen de misericordo, au passo lo gourjeiro.

Quo me fài souvenî de quis que van au pàu :
Ni quolitas, ni larmas, ni prejeiro,
Re ne lous ganio, is s’aveisen au màu.





Commentaires